การนำส่งยาโดยผ่านดวงตาเป็นหนึ่งในการรักษาโรคทางดวงตาที่ผู้ป่วยให้ความร่วมมือในการใช้ยาเป็นอย่างดี อย่างไรก็ตาม การนำส่งยาแบบเฉพาะที่ไปที่ดวงตามีชีวประสิทธิผลต่ำสำหรับการรักษาโรคทางดวงตาที่เฉพาะเจาะจง การซึมผ่านของยาถูกจำกัดโดยลักษณะกายวิภาคและสรีรวิทยาของดวงตา เช่น การกระพริบตา และ การหลั่งน้ำตา ซึ่งทำให้ยาถูกกำจัดออกจากพื้นผิวดวงตาอย่างรวดเร็ว ทำให้ต้องบริหารยาหลายครั้งเพื่อที่จะคงระดับยาที่ให้ผลในการรักษาไว้ เพื่อที่จะเพิ่มประสิทธิภาพในการนำส่งยาเข้าสู่ดวงตาและลดผลข้างเคียงจากยา การใช้พอลิเมอร์ยึดติดเยื่อเมือกสามารถช่วยเพิ่มการยึดติดของยาในชั้นน้ำตาได้ยาวนานขึ้น มิวซินเป็นส่วนที่สำคัญในชั้นเยื่อเมือกดวงตาที่เพิ่มคุณสมบัติการยึดติดกับเยื่อเมือกดวงตา ซึ่งมิวซินเป็นไกลโคโปรตีนชนิดหนึ่งและมีประจุลบ จึงทำให้พื้นผิวของดวงตามีคุณสมบัติเป็นประจุลบ การยึดติดเยื่อเมือกของดวงตาและพอลิเมอร์สามารถอธิบายได้โดยทฤษฎีปฏิกิริยาทางเคมีและปฏิกิริยาทางกายภาพ พอลิเมอร์ยึดติดเยื่อเมือกรุ่นแรก เช่น อนุพันธ์ของเซลลูโลส กรดพอลิอะคริลิค กรดไฮยาลูโรนิค เป็นต้น ซึ่งทำปฏิกิริยากับมิวซินโดยพันธะไฮโดรเจนหรือพันธะไฮโดรโฟบิก ในปัจจุบัน พอลิเมอร์ยึดติดเยื่อเมือกรุ่นใหม่ เช่น ไทโอเมอร์ อะคริเลต เป็นหนึ่งในพอลิเมอร์ยึดติดเยื่อเมือกที่ดีที่สุดในการนำส่งยาผ่านทางดวงตา สามารถสร้างพันธะโควาเลนต์ และพันธะไฮโดรเจน หรือการใช้ปฏิกิริยาทางไฟฟ้ากับมิวซินได้ การใช้พอลิเมอร์ยึดติดเยื่อเมือกเป็นความก้าวหน้าอย่างมากในการพัฒนาระบบนำส่งยาทางตาต่อไปในอนาคต

พอลิเมอร์ยึดติดเยื่อเมือก, การส่งยาผ่านดวงตา, มิวซิน