บทคัดย่อ
Novel coronavirus หรือ SARS-CoV-2 (severe respiratory syndrome coronavirus-2) เป็น ribonucleic acid (RNA) virus ในวงศ์ betacoronavirus ถูกค้นพบครั้งแรกจากกลุ่มผู้ป่วยปอดอักเสบ (pneumonia) ในเมืองอู่ฮั่น มณฑลหูเป่ย สาธารณรัฐประชาชนจีน ในช่วงเดือนธันวาคม พ.ศ. 2562 ซึ่งได้รับการยืนยันว่าเป็นการติดจากคนสู่คน (human-to-human transmission) ที่เชื้อแพร่กระจายผ่านไปกับฝอยละอองของของเหลว เช่น น้ำลาย น้ำมูก เสมหะ ที่เกิดจากการพูดคุย ไอ หรือจาม (respiratory droplets) จากผู้ป่วยไปยังผิวเยื่อเมือกของผู้รับเชื้อในระยะ 1-2 เมตร ดังนั้นการป้องกันการแพร่กระจายของเชื้อผ่านฝอยละอองจึงสามารถทำได้โดยการเว้นระยะห่างทางสังคม (social distancing) ร่วมกับการใช้อุปกรณ์ป้องกันส่วนบุคคล (personal protective equipment, PPE) ที่เหมาะสมตามสภาวะการทำงานหรือการดำเนินชีวิตประจำวันเพื่อป้องกันระบบหายใจ บุคคลที่มีปัจจัยเสี่ยงสูงต่อการติดเชื้อและมีอาการแสดงของการติดเชื้อทางเดินหายใจเท่านั้นควรเข้ารับการตรวจคัดกรอง COVID-19 แต่หากบุคคลนั้นมีความเสี่ยงต่ำ แม้จะมีไข้และไอร่วมด้วยจะถือว่าเป็นหวัดและไม่จำเป็นต้องตรวจหา COVID) ซึ่งวิธีการตรวจที่แนะนำโดยกรมวิทยาศาสตร์การแพทย์คือ Real-time RT-PCR แนวทางการรักษาในปัจจุบันยังเป็นแบบประคับประคองโดยใช้ยาต้านไวรัสที่คาดว่าจะยับยั้งกระบวนการต่างๆ ในวงจรชีวิตของเชื้อไวรัสหรือยาที่มีรายงานการรักษามาก่อน แต่อย่างไรก็ตามยังคงต้องรอผลจากการศึกษาทางคลินิกเพื่อความชัดเจนของการเลือกใช้ยาในการรักษาและวัคซีนเพื่อป้องกัน COVID-19 ต่อไป
คำสำคัญ
COVID-19, SARS-COV-2, coronavirus, betacoronavirus
