Systemic lupus erythematosus (SLE) หรือโรคลูปัส เป็นโรคที่เกิดจากความผิดปกติของระบบภูมิคุ้มกัน ทำให้มีการสร้างภูมิต่อต้านหลายชนิดต่อเซลล์และ/หรือส่วนประกอบต่าง ๆ ของเซลล์ของตนเอง หรือมีการทำลายเซลล์ของตนเอง ส่งผลให้เกิดการอักเสบของเนื้อเยื่อและอวัยวะต่าง ๆ ทั่วร่างกาย การติดเชื้อแบคทีเรีย รา หรือไวรัสเป็นภาวะแทรกซ้อนที่สำคัญของผู้ป่วย SLE เป็นสาเหตุสำคัญในการเกิดการกำเริบของโรค ภาวะแทรกซ้อนอื่น ๆ และการเสียชีวิต ปัจจุบันเป็นที่ยอมรับกันอย่างกว้างขวางว่าการป้องกันการติดเชื้อเป็นสิ่งที่จำเป็น ดังนั้นวัคซีนจึงเข้ามามีบทบาทสำคัญในการป้องกันการติดเชื้อที่จะเกิดขึ้น คำแนะนำเรื่องวัคซีนสำหรับผู้ป่วย SLE ของ European League Against Rheumatism, EULAR ประกอบด้วย 1) ต้องสอบถามประวัติการได้รับวัคซีนตั้งแต่เริ่มการรักษา 2) ผู้ป่วยควรได้รับวัคซีนในระยะที่โรคสงบ ไม่มีการกำเริบของโรค และ 3) ห้ามใช้วัคซีนชนิดเชื้อเป็นอ่อนฤทธิ์ (live attenuated vaccine) ในผู้ป่วยที่ได้รับยากดภูมิคุ้มกัน โดยผู้ป่วย SLE ทุกรายควรได้รับวัคซีนไข้หวัดใหญ่ (influenza vaccine) และ วัคซีนป้องกันโรคปอดอักเสบหรือวัคซีนป้องกันเชื้อนิวโมคอคคัส (pneumococcal vaccine) วัคซีนป้องกันไวรัสตับอักเสบ (hepatitis vaccine) วัคซีนป้องกันบาดทะยัก (tetanus toxoid) วัคซีนป้องกันมะเร็งปากมดลูก (human papillomavirus vaccine) วัคซีนป้องกันเชื้อ Haemophilus influenzae type B (HIB vaccine) วัคซีนไข้กาฬหลังแอ่น (Meningococcal vaccine) และวัคซีนป้องกันงูสวัด (herpes zoster vaccine)

วัคซีน, โรคลูปัส, systemic lupus erythematosus, ยากดภูมิคุ้มกัน