ภาวะปวดประจำเดือน (dysmenorrhea) เป็นภาวะทางสูตินรีเวชที่พบได้บ่อยประมาณร้อยละ 17-90 ในสตรีทุกเชื้อชาติและทุกช่วงอายุ1 สตรีบางรายมีอาการปวดเพียงเล็กน้อยในขณะที่บางรายมีอาการปวดมากจนมีผลกระทบกับการดำเนินชีวิตประจำวัน อาการปวดท้องน้อยและปวดหลังที่พบร่วมกับอาการปวดประจำเดือนเป็นสาเหตุหลักที่ลดประสิทธิภาพในการทำงานหรือเรียนหนังสือ โดยร้อยละ 13 - 51 มีอาการปวดประจำเดือนที่รบกวนจนส่งผลให้ไม่สามารถดำเนินชีวิตประจำวันได้ และพบว่าร้อยละ 5 - 14 มีอาการปวดประจำเดือนในระดับที่รุนแรง1,2 ภาวะปวดประจำเดือนที่เกิดขึ้นหลายครั้งนอกจากส่งผลต่อสุขภาวะและคุณภาพชีวิตของผู้ป่วยแล้ว ยังส่งผลกระทบต่อภาคเศรษฐกิจจากการขาดงานและกระทบต่อภาคการศึกษาจากการขาดเรียนของผู้ป่วยด้วย และเป็นที่น่ากังวลว่าในกลุ่มสตรีที่ประสบปัญหาจากภาวะปวดประจำเดือนโดยเฉพาะภาวะปวดประจำเดือนแบบปฐมภูมิซึ่งตอบสนองได้ดีกับยาระงับอาการปวดชนิดรับประทาน มีสตรีจำนวนน้อยมากที่แสวงหาการรักษาเพื่อบรรเทาอาการเนื่องจากเชื่อว่าอาการปวดประจำเดือนที่เป็นอยู่ไม่สามารถรักษาได้2

ปวดประจำเดือน, dysmenorrhea, specific COX-2 inhibitors, celecoxib, etoricoxib