พื้นฐานสำคัญในการบริบาลผู้ป่วยทารกแรกเกิด* เริ่มต้นจากการจัดการสารน้ำ ทารกแรกเกิดแต่ละรายมีความต้องการสารน้ำทางหลอดเลือดที่มีปริมาณและองค์ประกอบแตกต่างกัน หากทารกแรกเกิดได้รับสารน้ำไม่เหมาะสมจะเพิ่มความเสี่ยงต่อการเสียชีวิต เภสัชกรสามารถมีส่วนร่วมในทีมสหสาขาวิชาชีพในการจัดการสารน้ำและยาทางหลอดเลือดได้ โดยเข้าใจพยาธิสรีรวิทยาของทารกแรกเกิดเกี่ยวกับสมดุลสารน้ำและโซเดียม ได้แก่ ทารกมีน้ำหนักตัวและปริมาณน้ำในร่างกายลดลงของตามสรีรวิทยาในช่วงสัปดาห์แรกหลังคลอด องค์ประกอบของสารน้ำในร่างกายของทารกในครรภ์และทารกแรกเกิดแตกต่างกัน โดยเมื่อเทียบกับช่วงทารกในครรภ์ ทารกแรกเกิดมีสัดส่วนปริมาณน้ำในร่างกายลดลงเนื่องมาจากการลดลงของสารน้ำนอกเซลล์ จากนั้นปริมาณน้ำในร่างกายจะลดลงต่อเนื่องจนเข้าสู่ช่วงวัยรุ่นและวัยผู้ใหญ่ นอกจากนี้การทำงานของอวัยวะที่แตกต่างจากผู้ใหญ่ ความสามารถในการทำให้ปัสสาวะเข้มข้นหรือเจือจาง ข้อจำกัดด้านพัฒนาการและสมดุลของไต ปริมาณปัสสาวะที่เพิ่มขึ้นหรือลดลง สารน้ำที่สูญเสียไปโดยไม่รู้ตัว การบริหารสารน้ำที่ประกอบด้วยน้ำและโซเดียมในปริมาณที่แตกต่างกัน ล้วนส่งผลต่อสมดุลของสารน้ำและโซเดียมได้ การคำนวณและวางแผนการให้สารน้ำตามความต้องการโดยพิจารณาจากหลักการคำนวณสารน้ำตามความต้องการของทารกแรกเกิด ซึ่งขึ้นอยู่กับสารน้ำที่ต้องการต่อเนื่อง (maintenance fluids) สารน้ำที่สูญเสียไปโดยไม่รู้ตัว (insensible water loss) และการสูญเสียสารน้ำอื่น ๆ การประเมินอาการและอาการแสดงทางคลินิก การพิจารณาผลทางห้องปฏิบัติการ และการติดตามสมดุลของสารน้ำในร่างกายทารกแรกเกิด สามารถนำมาปรับใช้ในการดูแลทารกแรกเกิดร่วมกับทีมสหสาขาวิชาชีพได้อย่างมีประสิทธิภาพ

ทารกแรกเกิด การจัดการสารน้ำ การคำนวณสารน้ำ การติดตามสมดุลสารน้ำ