หลักการและเหตุผล
ประเทศไทยกำลังก้าวเข้าสู่สังคมผู้สูงอายุ ความหมายของผู้สูงอายุ อ้างอิงจากสำนักงานสถิติแห่งชาติ หมายถึง ผู้ที่มีอายุ 60 ปี บริบูรณ์ขึ้นไป ผลสำรวจอ้างอิงข้อมูลจากกรมการปกครอง ข้อมูล ณ วันที่ 30 เมษายน 2567 ประชากรทั้งหมด 66,004,634 คน จำนวนผู้สูงอายุ 13,237,238 คน คิดเป็นร้อยละ 20.36 % ของประชากรทั้งประเทศ และมีแนวโน้มที่เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ทุกปี
สำหรับการใช้ยาอย่างสมเหตุผล (Rational drug use) นั้น องค์การอนามัยโลก ให้คำจัดความ การใช้ยาอย่างสมเหตุผล (rational drug use) ไว้ คือ "ผู้ป่วยได้รับยาที่เหมาะสมกับปัญหาสุขภาพ โดยใช้ยา ในขนาดที่เหมาะสมกับผู้ป่วยแต่ละราย ด้วยระยะเวลาการรักษาที่เหมาะสม และมีค่าใช้จ่ายต่อชุมชนและผู้ป่วยน้อยที่สุด" สำหรับประชากรกลุ่มผู้สูงอายุจัดอยู่ในประชากรกลุ่มพิเศษและเป็นหนึ่งปัจจัยสำคัญสำหรับการพัฒนาระบบกลไกการใช้ยาอย่างสมเหตุผล อีกทั้งในผู้ป่วยกลุ่มนี้ยังจัดอยู่ในกลุ่มเสี่ยงหรือมีโอกาสที่จะได้รับอันตราย จากการใช้ยาได้มากกว่าบุคคลทั่วไป เนื่องจากการทำงานอวัยวะต่าง ๆ เสื่อมประสิทธิภาพไปตามวัยที่มากขึ้น ประกอบกับผู้ป่วยกลุ่มนี้มีโรคเรื้อรัง ส่วนใหญ่จึงมีการใช้ยาหลายชนิด และเป็นการใช้ยาอย่างต่อเนื่อง และเพิ่มความเสี่ยงต่อการเกิดอาการข้างเคียงที่มากขึ้น และอันตรกิริยาระหว่างยากับยา ยากับสมุนไพร เพิ่มขึ้นอีกด้วย
เภสัชกรเป็นวิชาชีพหนึ่งที่มีความสำคัญในการดูแล ป้องกันและแก้ไขปัญหาทางสุขภาพรวมถึงปัญหาการใช้ยาที่อาจเกิดขึ้นในผู้สูงอายุได้ โดยเฉพาะบทบาทหน้าที่ของเภสัชกรชุมชนซึ่งมีความใกล้ชิดกับผู้ป่วยมากที่สุด จึงควรตระหนักถึงปัญหาที่อาจเกิดขึ้น รวมถึงข้อควรระวังในการใช้ยาชนิดต่าง ๆ เพื่อให้ผู้ป่วยได้ประโยชนสูงสุด จากการใช้ยาควบคู่ไปกับความปลอดภัย
ปัจจุบันงานวิจัยมีบทบาทต่อการพัฒนางานของเภสัชกร ความต้องการในด้านองค์ความรู้ในการทำวิจัยและสถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลมีสูงขึ้น เพื่อนำไปสู่การพัฒนาคุณภาพงาน นอกจากนี้ยังนำไปสู่การเผยแพร่ผลงานวิจัย เป็นการต่อยอดและเติมเต็มเภสัชกรในการทำวิจัยเพื่อความก้าวหน้าทางวิชาชีพเภสัชกรรม การเพิ่มองค์ความรู้ให้กับเภสัชกรทั้งในด้านการใช้ยาแผนปัจจุบันและยาสมุนไพรในผู้สูงอายุ การนำงานประจำที่ทำอยู่ มาเขียนเป็นผลงานวิจัยเผยแพร่ มีความจำเป็นที่ต้องพัฒนาความรู้อย่างต่อเนื่องให้กับบุคคลากรทางเภสัชกรรม