ยา amiodarone เป็นยาต้านภาวะหัวใจเต้นผิดจังหวะที่มีกลไกการออกฤทธิ์หลากหลาย โดยมีกลไกการออกฤทธิ์ครบทั้ง 4 กลุ่มตามการแบ่งของ Vaughan Williams ได้แก่ การปิดกั้นช่องผ่านโปแตสเซียม โซเดียม แคลเซียม และยับยั้งการทำงานของ alpha- และ beta-adrenergic receptors แบบไม่แข่งขัน นอกจากนี้ยังพบว่า amiodarone มีผลต้านการออกฤทธิ์ของไทรอยด์ฮอร์โมน แต่ไม่มีผลลดสมรรถนะการทำงานของหัวใจห้องล่างซ้าย จึงมีความปลอดภัยเมื่อใช้ในผู้ป่วยโรคหัวใจล้มเหลว การศึกษาทางคลินิกพบว่า amiodarone มีประสิทธิภาพดีในการเหนี่ยวนำให้เกิด cardioversion และการคงไว้ซึ่ง sinus rhythm ในผู้ป่วย AF อีกทั้งมีประสิทธิภาพดีในการใช้คุมอัตราการเต้นของหัวใจห้องล่าง และ การป้องกันการเกิดภาวะ AF ที่พบภายหลังการผ่าตัดหัวใจ อย่างไรก็ตาม amiodarone เป็นยาที่มีเภสัชจลนศาสตร์ค่อนข้างซับซ้อน เนื่องจากโครงสร้างของโมเลกุลมีความสามารถในการละลายในไขมันค่อนข้างสูง แนวปฏิบัติจึงแนะนำ amiodarone เป็นยาต้านภาวะหัวใจเต้นผิดจังหวะในผู้ป่วย AF ที่ควรเลือกใช้เป็นอันดับรอง เมื่อไม่สามารถเลือกใช้ยาอื่นๆ ได้แล้ว เมื่อผู้ป่วยได้รับยา amiodarone ควรจะต้องมีการตรวจติดตามทั้งประสิทธิภาพและความปลอดภัยจากการใช้ยา โดยอาจพิจารณาหยุดยาและเลือกการรักษาด้วยวิธีการอื่นๆ หากพบว่ายา amiodarone ไม่มีประสิทธิภาพหรือก่อให้เกิดผลไม่พึงประสงค์ที่รุนแรงต่อผู้ป่วย

amiodarone; atrial fibrillation; pharmacology; therapeutic uses