บทคัดย่อ
ผู้ป่วยภายหลังจากที่เกิดภาวะ acute coronary syndrome (ACS) มักจะมีความเสี่ยงในการเกิดภาวะกล้ามเนื้อหัวใจตายซ้ำสูงในช่วงแรก ๆ โดยข้อมูลจากผู้ป่วยที่เกิดภาวะ ACS จำนวน 16321 รายพบว่ามีผู้ป่วยจำนวนประมาณ 21% ที่ต้องเข้ารักษาตัวในโรงพยาบาลจากภาวะกล้ามเนื้อหัวใจตายซ้ำ1 ดังนั้นกระบวนการป้องกันทุติยภูมิ (secondary prevention) หลังจากผู้ป่วยมีอาการทางและอาการแสดงทางคลินิกที่ค่อนข้างคงที่จึงมีความสำคัญ เนื่องจากในผู้ป่วยกลุ่มนี้เป้าหมายหลักในการดูแลคือการปรับเปลี่ยนและควบคุมปัจจัยเสี่ยงต่าง ๆ ให้เหมาะสม เพื่อยืดระยะเวลาในการรอดชีวิตของผู้ป่วย ป้องกันการเกิดภาวะกล้ามเนื้อหัวใจตายซ้ำ ลดการที่ผู้ป่วยจะต้องได้รับการทำหัตถการเกี่ยวกับโรคหลอดเลือดหัวใจ และเพิ่มคุณภาพชีวิตของผู้ป่วย2,3